Kolejny raz młodzież z Zielonki Pasłęckiej zaskoczyła nas ambicją i umiejętnościami w podejmowaniu i realizacji trudnych przedsięwzięć kulturalnych . Po przestawieniu opowiadającym o błogosławionej Karolinie Kózkównie, wymagającym dużych umiejętności aktorskich ze względu na wagę tematu, przyszedł kolejny pomysł na opowieść o życiu św. Franciszka z Asyżu w formie musicalu. Gra aktorska została wzbogacona śpiewem i muzyką w nowoczesnym wydaniu. Scenariusza użyczyły siostry zakonne z Niepokalanowa, a całość realizacji – jak zwykle – przypadła pani Lucynie Hulanickiej i osobom wspierającym. Stroje wypożyczono „skąd się dało” lub wykonano samodzielnie – podobnie jak scenografię. Nic nie powstaje z niczego . Zielonka Pasłęcka to gospodarska i gospodarna wieś, która nie uległa (w czasach raczkującego socjalizmu) kolektywizacji. Może dlatego , że jej mieszkańcy stanowią jednolitą grupę wywodzącą się z Wołynia. Miejscowość jest słynna m.in.. z dwóch orkiestr dętych. Po drugiej wojnie przez kilkadziesiąt lat istniał tam teatr ludowy i chór.
Obecni młodzi artyści są wnukami swoich poprzedników. Rodzice ich również czynnie tworzyli życie kulturalne w tej społeczności , a teraz pomagają swoim dzieciom. Widoczne są owoce pracy kilku pokoleń – chwała im za to. Obezna pani kierownik, Lucyna Hulanicka jeszcze niedawno występowała na scenie i dlatego zna „od podszewki” pracę aktorską, co pomaga jej w prowadzeniu zespołu i znajduje zrozumienie u młodzieży.
Wieś znana jest z gospodarności, podejmuje szereg inicjatyw gospodarczych, bierze udział w konkursach i otrzymuje za działalność nagrody. Inicjatorem wielu działań kulturalnych jest proboszcz ks. Czesław Drężek, kustosz Sanktuarium Chrystusa Miłosiernego. Z jego inspiracji powstały wymienione widowiska. Ks. Proboszcz corocznie organizuje we wrześniu Dożynki Diecezjalne Rolników.
Dom Kultury w Zielonce Pasłęckiej, po gruntownym remoncie, istnieje niewiele ponad rok, a już wiele w nim się wydarzyło. Jest to zasługa pani Lucyny Hulanickiej i mieszkańców, którzy wiedzą czego chcą. Mogą być dumni ze swej młodzieży i jej scenicznych talentów.